Επιστήμονες του Πολυτεχνείου του Τορίνο ανέπτυξαν μια μέθοδο για τον προσδιορισμό οποιουδήποτε σημείου στο σύμπαν, με την χρήση παλμών που προέρχονται από τα νεκρά μακρινά άστρα, γνωστά και ως πάλσαρ. Με την χρήση 4 πάλσαρ, μπόρεσαν να προσομοιώσουν την κίνηση σε τέσσερεις διαστάσεις (3 + χρόνος) ενός τυχαίου σημείου στην επιφάνεια της γης – στην περίπτωση αυτή του αστεροσκοπείου Parkes στην Αυστραλία.
Αν και η τροχιά του αστεροσκοπείου φαίνεται μάλλον περίεργη, πρέπει να πάρουμε υπόψιν μας τόσο την κίνηση της γης γύρω από τον εαυτό της και γύρω από τον ήλιο, όσο και την κίνηση του ήλιου καθώς περιφέρεται γύρω από το κέντρο του γαλαξία μας. Το μεγαλύτερο πρόβλημα για την ακρίβεια τέτοιων μετρήσεων είναι φυσικά η ακρίβεια των ρολογιών που χρησιμοποιούνται, μιας και οι παλμοί των πάλσαρ πρέπει να μετριούνται με ακρίβεια, μιας και υπεισέρχονται πολλά σχετικιστικά φαινόμενα. Η ακρίβεια της μεθόδου ελέγχτηκε παραβάλλοντας τα δεδομένα από πάλσαρ με δεδομένα από αστρικές εφημερίδες, που καταγράφουν τη σχετική θέση των άστρων όπως φαίνονται από τη γη, και τα οποία θεωρήθηκαν σταθερά σημεία για τη διάρκεια του πειράματος.
Επιτέλους, τέλος το το σταμάτημα για οδηγίες κατά το οτοστόπ στο γαλαξία μας – σε λίγο θα έχουμε το γαλαξιακό μας GPS!
Βλέπε: arxiv.org/abs/1011.0065 : Pulsars As Celestial Beacons To Detect The Motion Of The Earth