Η εταιρεία Ad Astra (μια spinoff της NASA) ανακοίνωσε ότι η καινούρια μηχανή πλάσματος (VX-200) την οποία ετοιμάζει πέρασε με επιτυχία όλα τα τεστ της και είναι έτοιμη να χρησιμοποιηθεί στο διάστημα. Μια μηχανή πλάσματος μπορεί να αποτελέσει μια βιώσιμη, γρήγορη λύση για το ταξίδι στο διάστημα. Δουλεύει με παρόμοιο τρόπο με έναν κλασσικό πύραυλο (εκτοξεύοντας με μεγάλη ταχύτητα μάζα – καυσαέριο στην περίπτωση του χημικού πυραύλου, Αργό στην περίτωση του VX-200) με την μικρή διαφορά ότι μια μηχανή πλάσματος εκτοξεύει σωματίδια με πολύ μεγαλύτερη ταχύτητα (50 χμ/δευτερόλεπτο). Η μεγάλη ταχύτητα εκτόξευσης την κάνει πολύ πιο οικονομική μιας και για τον ίδιο όγκο μάζας, μια μηχανή πλάσματος πετυχαίνει πολύ μεγαλύτερη ταχύτητα. Υπάρχουν όμως και μερικά μειονεκτήματα…
Πρώτον, μια μηχανή πλάσματος παράγει πολύ πιο μικρή επιτάχυνση απ’ότι ένας πύραυλος. Για παράδειγμα, μια μηχανή σαν την VX-200 μπορεί να παράγει ώθηση μόλις 5 Newton, δηλαδή περίπου ένα κιλό στο επίπεδο της Γης. Κατά συνέπεια, είναι άχρηστη αν θέλουμε να ξεφύγουμε από τη βαρύτητα της Γης, στο διάστημα όμως είναι αποτελεσματική. Αυτό που την κάνει ξεχωριστή είναι ότι μπορεί να συνεχίσει να επιταχύνει συνεχώς, μιας και είναι πολύ οικονομική – είναι η χελώνα αν πάρουμε για παράδειγμα τον μύθο του λαγού και της χελώνας. Ενώ ένας κλασσικός πύραυλος καίει πολύ γρήγορα τα καύσιμά του, μια μηχανή πλάσματος μπορεί να συνεχίσει να επιταχύνει για μέρες ολόκληρες και να έχει ακόμα αρκετή μάζα για να σταματήσει όταν φτάσει στον προορισμό της. Με μια μηχανή σαν αυτή, το ταξίδι στε ένα κοντινό πλανήτη όπως ο Άρης θα διαρκούσε μόλις 39 ημέρες, αντί των 6 μηνών που χρειάζεται σήμερα με μια παραδοσιακή τεχνολογία, μιας και μετά από την αρχική ώθηση, οι χημικοί πύραυλοι δεν μπορούν να ξαναχρησιμοποιηθούν.
Το δεύτερο μειονέκτημα είναι ότι μια μηχανή πλάσματος απαιτεί τεράστια ποσά ηλεκτρικής ενέργειας για να λειτουργήσει. Αυτό σημαίνει ότι για κοντινές στον ήλιο αποστολές, τεράστιες ηλιακές επιφάνειες θα πρέπει να χρησιμοποιηθούν, ή αλλιώς πυρηνική ενέργεια για αποστολές μακρυά από τον ήλιο.
Παρά τα προβλήματα, η NASA σκέφτεται να εγκαταστήσει μια μηχανή για την πλοήγηση του Διεθνούς Διαστημικού Σταθμού γύρω στο 2014, ενώ οι πιο ονειροπόλοι μπορούν να ονειρεύονται μακρυνές αποστολές στην άκρη του ηλιακού συστήματος.